Γιώτα Καραγιάννη... Παιδί για πάντα...

Αύριο θα παρακολουθήσουμε την κουκλοθεατρική παράσταση Μια φορά κι έναν καιρό... το μαύρο θέατρο με τους μύθους του Αισώπου  και σκέφτηκα να φτιάξει ο καθένας το δικό του! Έδωσα στα παιδιά έτοιμα σχέδια του λαγού, της χελώνας, της αλεπούς, του τζίτζικα και του μέρμηγκα να τα χρωματίσουν με φωσφορούχους μαρκαδόρους και να τα κόψουν.  Δεν τα κολλήσαμε απευθείας στο μαύρο κάνσον,  αλλά πάνω σε μικρές λωρίδες χαρτιού ώστε να εξέχουν. Τα παιδιά ζωγράφισαν το σκηνικό με λαδοπαστέλ και το αποτέλεσμα είναι πολύ εντυπωσιακό! Η φωτογραφία το αδικεί λίγο!

Σε λίγες μέρες θα ξεκινήσουν οι παραστάσεις της Κουκλοθεατρικής ομάδας Εκπαιδευτικών Δράμας που φέτος θα παίξουν για τα παιδιά τους μύθους του Αισώπου σε μαύρο θέατρο. Τι είναι όμως το μαύρο θέατρο; Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες βρήκα εδώ και σας παραθέτω κάποιες από αυτές. Όλα τα θέατρα δεν είναι ίδια. Το μαύρο θέατρο είναι διαφορετικό, τελείως διαφορετικό, καθώς το φως είναι άλλο και το σκοτάδι είναι άλλο. Κι αυτό γιατί το σκοτάδι του μαύρου θεάτρου είναι γεμάτο εκπλήξεις! Τα χρονικά του μαύρου θεάτρου μπορούν να αναζητηθούν με ασφάλεια στις αυτοκρατορικές αυλές της Κίνας. Κι εδώ αναλαμβάνει φυσικά ο μύθος τα ηνία... Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ήταν ένας αυτοκράτορας της κινεζικής δυναστείας των Μινγκ, ο φοβερός και τρομερός Γουάνγκ-Πανγκ. Ο βασιλιάς είχε έναν μοναχογιό, τον Λιανγκ, ο οποίος πέθανε μια αποφράδα μέρα, αφήνοντας τον πατέρα του απαρηγόρητο. Έλα όμως που στην αυτοκρατορική αυλή ζούσε ένας μάγος, ο Μανγκ-τι, που υποσχέθηκε στον μονάρχη να φέρει τον γιο του πί