Γιώτα Καραγιάννη... Παιδί για πάντα...

Φέτος την Τσικνοπέμπτη γιορτάσαμε ντυμένοι Μίνιον! Φορώντας κίτρινη σακούλα, ασορτί με τη φιγούρα-καπέλο που διάλεξε κάθε παιδί φάγαμε  όχι μπανάνες αλλά τα εδέσματα που ετοίμασε και φέτος ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Πετρούσας! Τους ευχαριστούμε πολύ που διαθέτουν τον χρόνο και την ενέργεια τους για να δώσουν κέφι και χαρά σε όλα τα παιδιά!  Μπορείτε να μας δείτε και στο you tube: https://youtu.be/MCp51Y-qvc0 Τα πατρόν από το ίντερνετ.

Χθες γιορτάσαμε στο σχολείο μας την αποκριά ντυμένοι μασκαράδες και με κεράσματα πολλά! Κάθε παιδί παρουσίασε στην παρεούλα τη στολή του και μας μίλησε για τις ικανότητες του. Με αφορμή ένα μαγικό λουλούδι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το δικό μας παραμύθι με ήρωες ...όλους εμάς! Το συνθέσαμε και το δραματοποιήσαμε! Απολαύστε το!

Έχω μπλοκάρει με ιώσεις και σιρόπια και έχω ξεχάσει να bloggάρω! Θα το παλέψω όμως να επανακάμψω λίαν συντόμως! Μετά τις εποχές και τους μήνες ήρθε η ώρα να μάθουμε για την ...ώρα! Έτσι κάναμε και μία εξάσκηση στους αριθμούς, παίξαμε και με παζλ χρονικής ακολουθίας. Ο χρόνος είναι μία δύσκολη έννοια για τα παιδιά οπότε για τα προνήπια στόχος μου είναι να μάθουν τον ωροδείκτη και τον λεπτοδείκτη ενώ τα νήπια μπορούν να μάθουν πότε είναι ακριβώς, και τέταρτο, και μισή, παρά τέταρτο. Για μεγαλύτερη εξάσκηση φτιάξαμε ρολόγια. Τα παιδιά χρωμάτισαν και έκοψαν την εικόνα και την συρράψαμε σε πιάτο.  Με καρδούλες και αστέρια στόλισαν το ρολόι τους και τώρα πια δεν έχουν δικαιολογία να αργούν το πρωί!

Η όμορφη κατασκευή της Ροζάνας εδώ: http://m.charoymenos-kipos.webnode.gr/news/treis-ierarches/#.WmyIip5yhn4.google_plusone_ μας ενέπνευσε να φτιάξουμε το δικό μας καδράκι για τους Τρεις Ιεράρχες. Παλαιώσαμε τα πιάτα από τα γενέθλια του Θοδωρή (πάντα επαναχρησιμοποιούμε!)  με αραιωμένο καφέ και τα αφήσαμε να στεγνώσουν. Τα παιδιά χρωμάτισαν την εικόνα των Τριών Ιεραρχών και αντέγραψαν τη  λέξη. Κολλήσαμε από πίσω πληροφορίες κι ένα κρεμασταράκι. Το διακοσμήσαμε με χρωματιστά μακαρόνια και ατλακόλ. Ευχαριστούμε Ροζάνα για την όμορφη ιδέα!

Τα προηγούμενα χρόνια συνήθιζα να συγκεντρώνω τις κατασκευές των παιδιών σε ένα κουτί και να τους τις δίνω στο τέλος της χρονιάς μαζί με τους υπόλοιπους φακέλους εργασιών. Όμως τα τελευταία χρόνια αναθεώρησα. Τα παιδιά χαίρονται να παίρνουν μαζί τους τις δημιουργίες τους και να διακοσμούν με αυτές το δωμάτιο τους. Όταν  οι εργασίες στοιβάζονται μέσα σε κουτιά δεν επιτελούν το σκοπό τους. Σκοπός είναι όταν φέρνουν την εργασία στο σπίτι οι γονείς τους να τα ρωτήσουν: Γιατί το έφτιαξαν;  Πως το έφτιαξαν;  Δυσκολεύτηκαν; Τους αρέσει; Έχουν κάποια απορία;  Μήπως δεν κατάλαβαν κάτι; Κι  όσες ερωτήσεις εμπέδωσης προκύψουν σχετικά με το θέμα της κατασκευής. Έτσι καλλιεργείται και η σκέψη και η ομιλία. Έτσι εμπλουτίζουμε το λεξιλόγιο και διευρύνουμε τις γνώσεις. Πρωτίστως βέβαια θα πρέπει να τα επιβραβεύσουν για την προσπάθεια τους κι όχι να την υποτιμούν. Οι γονείς χτίζουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού τους λιθαράκι, λιθαράκι. Μία χειροτεχνία κοστίζει εξάλλου και

Με τη νέα χρονιά συζητήσαμε για την εναλλαγή της μέρας και της νύχτας, αλλά και των τεσσάρων εποχών. Η ενασχόληση μας με το διάστημα τους προηγούμενους μήνες βοήθησε τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τις σχετικές πληροφορίες από βιβλία και video. Με τετράγωνα κομμάτια από χαρτόκουτα (35×35) φτιάξαμε το καδράκι των τεσσάρων εποχών. Το ουδέτερο μπεζ χρώμα τους ήταν πολύ βοηθητικό για να ζωγραφίσουμε με κιμωλίες. Το χωρίσαμε στα τέσσερα, και χρωματίσαμε  με κιμωλίες το έδαφος άσπρο για τον χειμώνα, πράσινο για την άνοιξη, γαλάζιο για το καλοκαίρι και το φθινόπωρο καφέ. Στον χειμώνα κόλλησα δύο κύκλους για χιονάνθρωπο και στο καλοκαίρι μία ομπρέλα από θήκη γλυκού ( για κεκάκια) και οδοντογλυφίδα. Κάθε παιδί πήρε το κουτί με τους μαρκαδόρους του και ξεκίνησε να δημιουργεί το δικό του μοναδικό καδράκι! Στον χειμώνα στόλισαν το χιονάνθρωπο και με κιμωλία χιόνισαν το τοπίο. Στην άνοιξη ζωγραφίσανε βλαστούς και κολλήσανε έτοιμα γυαλιστερά λουλούδια. Στο καλοκαίρι ζωγράφι

Σήμερα τα φώτα κι ο φωτισμός... Καλή χρονιά με υγεία και φώτιση! Αναρτώ κάποιες κατασκευές που ξέχασα στο συρτάρι... όπως το πρωτοχρονιάτικο στεφάνι μας. Το φτιάξαμε με χαρτόνι από χαρτόκουτα, πράσινη τέμπερα, χρυσόσκονη και πολλά στολίδια για να δημιουργήσουν τα παιδιά! Στολίδια με αλατοζύμη φυσικά... Ρούντολφ και Άι Βασίλης με γλωσσοπίεστρο για απίθανο κουκλοθέατρο! Ξέχασα να ανεβάσω και τον μοναδικό Άι Βασίλη που επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο μας φέτος! Το ξέρατε εσείς πως οι τάρανδοι προσγειώνονται στο χιόνι και μετά συνεχίζει ο Άι Βασίλης με άλογο; Κι όμως...έτσι συνέβη και φέτος!!! Ευχαριστούμε το Σύλλογο γονέων κι όσους βοήθησαν το όνειρο να ζωντανέψει! Με δωράκια μας γέμισε και η Εθελοντική Ομάδα Πετρούσας. Ευχαριστούμε πολύ! Έτσι όμορφα αποχαιρετήσαμε το 2017... Καλωσήρθες 2018!

Καλή χρονιά σε όλους και Χρόνια πολλά! Ο νέος χρόνος να σας φέρει... ό,τι είστε πρόθυμοι, έτοιμοι και ικανοί να ζήσετε!!! Γιατί ας μην γελιόμαστε ο νέος χρόνος είναι απλά μια μέρα  ακόμη στο ημερολόγιο...  Αν τώρα αυτή η μέρα μας προδιαθέτει να βάλουμε νέους στόχους, να προωθήσουμε μικρές ή μεγάλες αλλαγές, να διορθώσουμε λάθη, να λύσουμε προβλήματα, τότε ας προσπαθήσουμε ουσιαστικά για αυτό κι ας μην μείνουμε μόνο στις ευχές... Διαβάστε ένα ωραίο άρθρο εδώ . http://www.believeit.gr/oi-pio-vasikoi-nomoi-tou-karma/ Αλλά και οι σκέψεις του 2016 παραμένουν επίκαιρες... εδώ .

Σ ένα αστέρι λαμπερό Μια ευχή θα ευχηθώ. Λάμψε αστέρι μου σ όλη τη γη δώσε φως στη δικιά μου ευχή. Θα κάνω ότι κι αν χρειαστεί Θέλω η ευχή μου να βγει αληθινή... Όταν κάνω μια ευχή  νιώθω τόσο δυνατή. Μες τα σύννεφα πετώ  και τ αστέρια ακουμπώ... *Καλά Χριστούγεννα*

Φέτος δεν είχα σκοπό να φτιάξω φάτνη, μα η μαμά της Κατερίνας μου έφερε ωραία χαρτονάκια (35×35) από χαρτόκουτες, οπότε δεν μπόρεσα να αντισταθώ! Χαίρομαι που έχουν καταλάβει όλοι την αδυναμία μου στις κατασκευές με άχρηστα υλικά και με προμηθεύουν διαρκώς! Με μία απλή τσάκιση από πάνω (περίπου 4 δάχτυλα) έφτιαξα την σκεπή και τα παιδιά έκοψαν και στόλισαν με πούλιες ένα μεγάλο αστέρι. Επόμενη σκέψη: πως θα στηρίζεται; Δύο ρολά και 2 φοίνικες έδωσαν τη λύση! Κόλλησα δεξιά και αριστερά από ένα ρολό και σύρραψα τους φοίνικες που έκοψαν τα παιδιά. Τα παιδιά δυσκολεύτηκαν λίγο να κόψουν τους φοίνικες, για τους πολύ μικρούς τους έκοψε η κυρία. Βαριέμαι εύκολα οπότε δεν ήθελα να ξαναδώσω σε φωτοτυπία εικόνα της γέννησης. Η φάτνη με παλάμες ήταν ωραία αλλά θέλει μεγαλύτερη βάση. Έχω δει αυτή την κατασκευή του νεογέννητου Χριστού σε πολλές παραλλαγές οπότε ήρθε η ώρα να την δοκιμάσω κι εγώ. Ο Χριστούλης φτιάχνεται πολύ εύκολα με 2 γλωσσοπίεστρα, ένα τρίγωνο κομμάτι